နႏၵာလိႈင္၏
အယားေပ်ာက္ေဆး

နႏၵာ့ကို နႏၵာ့အေၾကာင္းေမးေတာ့ ဘယ္ကစေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး။

မစၥတာ ဂန္ဘာရီး နဲ႔ အေၾကာင္းေတြကို သိခ်င္တာလား။ အဲဒါေတြကေတာ့ ဘယ္ ေျပာလို႔ျဖစ္မလဲ။ လ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္ေလ။ အရင္တုန္းက အေၾကာင္းေတြေျပာျပမယ္ ေလ။

(၁) ၀န္ၾကီးမ်ားကေတာ္

ၾကာေတာ့ၾကာခဲ့ျပီေလ။ ငါးႏွစ္ေလာက္ေတာ့ ႐ွိေရာေပါ့။ အဲဒီတုန္းက စြမ္းအင္၀န္ၾကီးက ယိုးဒယားမွာ အာဆီယံအစည္းအေ၀းတက္ဖို႔သြားရတယ္။ အဲသည္အဖိုးၾကီးကနႏၵာနဲ႔ဇာတ္လမ္းကို ယိုးဒယားမွာကခ်င္တယ္တဲ့။ ေလယာဥ္လက္မွတ္ေရာ ဟိုတယ္ခပါ ပို႔လိုက္တယ္။

နႏၵာလည္း လိုက္သြားတာေပါ့။ အဖိုးၾကီးနဲ႕ တစ္ခ်ီ ဖိုက္ျပီးေတာ့ ေစ်း၀ယ္တယ္။ ေျပာရဦးမယ္။ အဖိုးၾကီးရဲ႕ဟာက နႏၵာ့ လက္ခလယ္ ေလာက္ပဲ ရွိတယ္။ ျပီးေတာ့ သူက သုက္လႊတ္ အရမ္းျမန္တယ္။ နႏၵာနဲ႔ အခန္းထဲမွာ ထိုင္လိုက္႐ုံ ႐ွိေသးတယ္။ လီးက ေတာင္လာျပီ။ ဖက္နမ္းျပီးရင္ သူက လိုးေတာ့တာပဲ။ (အဲသည္အခ်ိန္မွာ မလိုးရင္ သူ႔လီးက ျပန္က်သြား တတ္တယ္။) လိုးတာကလဲ ေျခာက္ေျခာက္ေသြ႕ ေသြ႕ၾကီး။ နႏၵာ အရည္မထြက္ခင္ ဆိုေတာ့ သူ႕မွာ ဖီလင္ေတြ အရမ္းတက္ျပီး ခ်က္ခ်င္း လိုလို ထြက္သြားေတာ့တာပဲ။

ကိစၥျပီးေတာ့ အဖိုးၾကီးက လက္ေဆာင္ ေပးခ်င္တယ္ ဆိုျပီးေရွာ့ပင္ ထြက္တယ္။ အကႌ် အနက္ေလး တစ္ထည္ကို ေဒၚလာ ၈၀၀ ေပးရတယ္။ ဘယ္ဆို္င္လဲေတာင္ မမွတ္မိ ေတာ့ပါဘူး။ ျပီးေတာ့ အဖိုးၾကီး အစည္းအေ၀း သြားတယ္။ နႏၵာလည္း ကိုယ့္အခန္းျပန္ျပီး ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ျပီးေအာင္လုပ္လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္မေအာင္ ျမင္ပါဘူး။ ဖီလင္တက္မလာဘူး။ သိတယ္မႈတ္လား။ လက္ခလယ္ နဲ႔ကေတာ့ ဘယ္ဖာမွ မေက်နပ္ဘူးေလ။ (အဖိုးၾကီးနဲ႔ တစ္ခန္းထဲ ေနတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ သိတယ္မဟုတ္လား။ သပ္သပ္စီ လာၾကတာ။ သပ္သပ္စီ တည္းၾကတာ။ ဘာမွ အဆက္အသြယ္ မရွိဘူး ဆိုတဲ့ စတိုင္။)ေနာက္ေန႔မနက္က်ေတာ့အဖိုးၾကီးကဖုန္းဆက္တယ္။ သူမလာႏိုင္ဘူးတဲ့။ ပတၲရာကမ္းေျခကိုေလွ်ာက္လည္ဖို႔အငွားကားေလးလႊတ္လိုက္မယ္လို႔ေျပာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ နႏၵာလည္းအ၀တ္အစားလဲဖို႔ျပင္ေတာ့ မေန႔က အကႌ်အနက္ေလးကိုသြား ေတြ႔တယ္။

ျဖန္႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လားလား သူ႔ အကႌ်ေလးက ႏိုက္ကလပ္မွာ၀တ္တဲ့ အကႌ်ေလးမ်ိဳးပဲ။ အေပၚပိုင္းမွာကႏို႔သီးေခါင္းမေပၚ႐ုံေလးပဲ႐ွိတယ္။ အားလံုးဟာလာဟင္းလင္း။ နႏၵာအစမ္း၀တ္ၾကည့္ေတာ့ ႏို႔ၾကီးေတြကခုန္ထြက္ ေတာ့မယ့္အတိုင္းပဲ ဘရာစီယာလည္း၀တ္လို႔မရေတာ့ဘူး။ ၀တ္လိုက္ရင္
မလွေတာ့ဘူးေလ။ ေအာက္ပိုင္းမွာလဲေပါင္ရင္းနားေလာက္အထိပဲ႐ွိတယ္။ ဒါနဲ႔ ဆက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေျခအိတ္အနက္ၾကီးတစ္စံုေတြ႕တယ္။

အကႌ်အသားကေတာ့ အရမ္းေကာင္းတယ္။ ပိုးသားအိအိေလး။ တလက္လက္ ေတာက္ပေနတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာမ၀တ္ရဲမယ့္အတူတူ အခုပဲ၀တ္လုိက္ေတာ့ မယ္ လို႔ဆံုးျဖတ္ျပီး နႏၵာမွန္ထဲကိုၾကည့္လိုက္တယ္။
ပိုးသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ဟာ နႏၵာ့ကိုယ္လံုးကိုအရွိအတိုင္းထုတ္ေဖာ္ျပသထားတယ္။ ခါးေနရာမွာခ်ဳိင့္၊ တင္ေနရာမွာကား၊ ခ်က္ေနရာေလးမွာေတာင္ ခ်ိဳင့္ေနတယ္။ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြကိုလည္းျမင္ေနရတယ္။

အဲသလိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ပတၱရာကမ္းေျခမွာလမ္းေလွ်ာက္ေနတုန္း သူတို႔နဲ႔ေတြ႕တာပါပဲ။

အျဖစ္ကေတာ့မႏွစ္ကႏွင့္မတူပါေပါ့။ ေဘးကကားတစ္စီးထဲက ႐ႊတ္ ကနဲၾကား လိုက္လို႔လွည့္ၾကည့္ေတာ့ လားလား ေကာင္ကေလး သံုးေယာက္။ အလြန္ဆံုး႐ွိမွ ႏွစ္ဆယ္ အစိတ္ေပါ့။ ဥေရာပသားေလးေတြနဲ႔တူရဲ႕။