Monday, June 9, 2008

]]မာမီက သားနဲ႕မာမီျဖစ္ေနတဲ့ အေၾကာင္းနဲ႕သားကသူ႕ကို အရမ္းသေဘာက်ေနတယ္ ဆိုတာပဲ ေျပာလို႕ရမွာေနာ္၊ သားကို အေၾကာင္းတစ္ခုခုျပၿပီး သူနဲ႕ႏွစ္ေယာက္ထဲဆံုေအာင္စီစဥ္ေပးမယ္၊ က်န္တဲ့ အပိုင္းကေတာ့ သားအပိုင္းပဲ၊ သူ႕ကို လက္ခံလာေအာင္ သားဖာသာစည္းရံုးေပေတာ့၊ သူက လက္မခံရင္ မာမီလဲ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူး၊သိလား၊}}
အန္တီထားရဲ့စကားေၾကာင့္ စိတ္ထဲမွာ ေတာ္ေတာ္လႈပ္ရွားေနမိတယ္၊ အန္တီ၀င္းကအိေျႏၵေတာ္ေတာ္ၾကီးတာမို႕ဘယ္လိုမ်ား အစပ်ိဳးရပါ့မလဲလို႕ ေတြးပူေနမိတာေပါ့၊
ဒါေပမယ့္ မိန္းမဆိုတာ မိန္းမပါပဲေလ၊ လီးနဲ႕ေတြ႕ရင္ေပ်ာ႕သြားရမွာေပါ့လို႕ေတြးၿပီး စိတ္ေျဖလိုက္တယ္။ အန္တီထားဟာ ကတိေတာ့တည္ရွာပတယ္၊ ေနာက္တစ္ရက္ေက်ာ္စေနေန႕ ေန႕လယ္မွာေဖေဖ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာထိုင္ေနတုန္းထမင္းစားခန္းထဲကို လက္ကုပ္ေခၚသြားၿပီး ေျပာျပတယ္။

]]သားေရ၊ မ၀င္းက ခိုင္းစရာရွိလို႕သားကိုခဏေလာက္ လာခဲ့ပါအံုးတဲ့၊ သားလဲအားေနတာပဲ၊ သြားကူေပးလိုက္ပါ သားရယ္၊}}
အန္တီထားက မ်က္စိတစ္ဘက္မွိတ္ၿပီး ေျပာေနတာမို႕ အေျခအေနကိုခ်က္ျခင္းပဲ သေဘာေပါက္လိုက္ပါတယ္။
]]ဟုတ္ကဲ့မာမီ၊ကြၽန္ေတာ္ အခုပဲသြားလိုက္ပါ့မယ္၊}}
ကြၽန္ေတာ္ကလဲ အထာေပါက္ပါတယ္ ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႕ျပန္မ်က္စိမွိတ္ျပၿပီး အန္တီ၀င္းတို႕ျခံဘက္ကို အသာထြက္လာခဲ့တယ္၊ တစ္ခါတစ္ေလ အန္တီ၀င္းက ခိုင္းစရာရွိရင္
ဒီလိုပဲ ေခၚခိုင္းေနက်မို႕ ဘာမွ အထူးအဆန္း မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ထူးဆန္းေနတာက ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ပါပဲ၊ ဟိုမွာဘယ္လိုအေျခအေနနဲ႕ ၾကံဳရမယ္ဆိုတာ ႀကိဳတင္ သိမထား
ေတာ့ ရင္ခံုေနမိတယ္ေလ၊ ကြၽန္ေတာ္ႀကိဳေျပာခဲ့ သလိုပါပဲ၊အန္တီ၀င္းကို နည္းနည္းရွိန္ေနတာလဲ ပါတာေပါ့။
]]အန္တီ၀င္း၊အန္တီ၀င္း၊}} အိမ္ေရွ႕ဘာဂ်ာတံခါးကို အသာလႈပ္ယင္း အသံဖြဖြနဲ႕ေခၚလိုက္ေတာ့ အိမ္ထဲက အန္တီ၀င္းထြက္လာတယ္။
]]ေၾသာ္၊ေက်ာ္ေက်ာ္၊လာေလ၊}}
ဘာဂ်ာတံခါးကို ေသာ့ဖြင့္ေပးလိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္အိမ္ထဲေရာက္တာနဲ႕ ဂ်ိန္းခနဲျပန္ပိတ္ျပီး ေသာ့ခတ္လိုက္တာမို႕ စိတ္ထဲမွာ ကတုန္ကယင္ ျဖစ္သြားမိတယ္။
]]အန္တီ၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေခၚတယ္ဆိုလို႕၊}}
ကြၽန္ေတာ့္အသံေတြ တုန္ေနတာကို သတိထားမိတဲ့ အန္တီ၀င္းဟာ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ခ်လိုက္ပါတယ္။
]]ေက်ာ္ေက်ာ္ရယ္၊ မ၀င္းက မင္းကိုေခၚတာမဟုတ္ပါဘူး၊ မင္းက မ၀င္းနဲ႕ႏွစ္ေယာက္ခ်င္း ေတြ႕ခ်င္တယ္ဆိုၿပီး မင္းမာမီကို ပူဆာတာမို႕ မ၀င္းက တမင္အေတြ႕ခံရတာပါ၊ ကဲ၊ ရွက္မေနနဲ႕၊ ေယာက်္ားျဖစ္ၿပီး
အဲဒီလိုသတၱိမရွိတာမ်ိဳး မ၀င္းမႀကိဳက္ဘူး၊ ေက်ာ္ေက်ာ္ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ၊ ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္းေျပာ၊ မင္းဦးေလးလဲညမိုးခ်ဳပ္မွျပန္ေရာက္မွာ၊}}
အန္တီ၀င္းက ပြင္႔လင္းေပမယ္႕ ကြၽန္ေတာ္ကဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိလို႕ အန္တီ၀င္းရဲ့ လွပတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကိုပဲ ေငးၾကည္႕ေနမိတယ္။
]]ဟင္း၊ ဟင္း၊ ေက်ာ္ေက်ာ္က စတုန္းကစၿပီးခုမွရွက္ေနၿပီလား၊ ကဲ၊မ၀င္းနဲ႕လိုက္ခဲ့ၿပီး မ၀င္းခိုင္းတာေတြအကုန္လုပ္ေပေတာ့၊ ေက်ာ္ေက်ာ္ကမစရဲေတာ့လဲ မ၀င္းကပဲစေပးရေတာ့မွာေပါ့၊}}
အန္တီ၀င္းရဲ့ ခနဲ႕တဲ့တဲ့ စကားေၾကာင္႕စိတ္ထဲမွာမခံခ်င္စိတ္ေတြ ၀ုန္းကနဲေပၚလာပါတယ္။
}}ကြၽန္ေတာ္ကအန္တီ႕ကိုအားနာေနလို႕ပါဗ်ာ၊အန္တီကဘာမွစေပးစရာမလိုပါဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္ အဲဒီေလာက္မညံ႕ပါဘူး၊ လာ၊ အိပ္ခန္းထဲသြားၾကမယ္၊}}
စိတ္တို ေနလို႕ အသံခပ္ျပတ္ျပတ္နဲ႕ေျပာယင္း အန္တီ၀င္းရဲ့လက္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲၿပီး အိပ္ခန္းထဲေခၚခ်သြားလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္တိုေနတာကိုသိလို႕
အန္တီ၀င္းမ်က္ႏွာဟာ ၿပံဳးေစ့ေစ့ျဖစ္ေနပါတယ္။ အေျခအေနကို ကြၽန္ေတာ္ေကာင္းေကာင္း ရိပ္မိေနပါၿပီ၊ အန္တီ၀င္းဟာ မလႊဲသာလို႕ မာမီေျပာတာကို ေခါင္းညိတ္ခဲ့ေပမယ့္
သူ႕ စိတ္ထဲမွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ကေလးေလးတစ္ေယာက္လိုပဲသေဘာထားၿပီး သူ႕စိတ္ထဲမွာ အေပ်ာ္သေဘာနဲ႕ ဟာသလုပ္ေနတာကိုး။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ အန္တီ၀င္း
တစ္ေယာက္ ကြၽန္ေတာ့္ကို တမ္းတမ္းစြဲျဖစ္သြားေအာင္၊ေနာက္ပိုင္း မေတြ႕ရမေနႏိုင္ျဖစ္ေနေအာင္၊ အစြမ္းျပလိုက္မယ္လို႕ က်ိတ္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္မိတယ္။
ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးမွာ ရွက္ေန ေၾကာက္ေနလို႕ အလုပ္မျဖစ္ဘူးဆိုတာကိုလဲ နားလည္လိုက္ပါတယ္။
]]အန္တီ့ အ၀တ္အစားေတြ ခြၽတ္လိုက္ပါလား၊]]
ရဲရဲတင္းတင္းေျပာခ်လိုက္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္စကားေၾကာင့္အန္တီ၀င္းတစ္ေယာက္ နည္းနည္းေတာ့ၿဖံဳသြားပံုရပါတယ္၊
ဒါေတာင္မွ ကြၽန္ေတာ့္ကိုၿပံဳးေစ့ေစ့နဲ႕ ကလိေနပါေသးတယ္။
]]မ၀င္းက ဘာျဖစ္လို႕ အ၀တ္အစားေတြ ခြၽတ္ေပးရမွာလဲ၊ ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ့၊]]

No comments: